Ενα παραμυθι.

Δύο αδελφια κοιμούνται οταν ξύπνησαν πριν από την αυγή και κοιταξαν επάνω στον ουρανό το ενα το κοριτσι έδειξε προς το αστέρι του πρωινού (Αφροδίτη) και είπε, «ότι το αστέρι είναι τόσο όμορφο, θα το πάρω ως σύζυγο.» Αρκετές ημέρες αργότερα, η ίδια νέα γυναίκα συνάντησε τυχαία έναν όμορφο ξένο στο δάσος ενώ έφερνε ξυλα. Την παρατηρούσε, έτσι τον ρώτησε, «θέλεις κατι από μενα;» Ο νεαρός άνδρας απάντησε, «είμαι το αστέρι του πρωινού. Με θελήσατε για σύζυγός σας, τωρα εδώ είμαι.» Τοποθέτησε ένα φτερό στα μαλλια της και την ζήτησε για να κλείσει τα μάτια της. Την πέταξε μέχρι τον ουρανό, στη χώρα του ουρανού. Το φεγγάρι και ο ήλιος, οι γονείς του αστεριού πρωινού, καλωσόρισαν με χαρα τη νέα γυναίκα. Το φεγγάρι της έδωσε ακόμη και ένα δώρο ενα μικρο φτυαρι το χρησιμοποιούσαν στις ρίζες λαχανικων. «Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτό το εργαλείο για να συγκομίσετε τα λαχανικά στον κήπο μας, αλλά δεν πρέπει ποτέ να αγγίξετε την ιερή κράμβη. Θα φέρει κακοτυχία.» Ο χρόνος πέρασε και η γυναίκα γέννησε ένα μωρό. Μια ημέρα, ήταν εξω με το παιδί της και αποφάσισε να ξεθάψει την ιερή κράμβη. Στην έκπληξή της, διαπίστωσε ότι θα μπορούσε να δει τη φυλή και το παλαιό σπίτι της μέσω της τρύπας που εγινε απο την κράμβη. Όταν το αστέρι πρωινού ανακάλυψε τι είχε κάνει, την είπε: «Τώρα πρέπει να επιστρέψεις στο τοπο σου μαζι με το παιδι μας να εισαι προσεκτικη γιατί δεν πρέπει να αγγίξει το έδαφος για 14 ημέρες γιατι αλλιως θα επιστρέψει σε μενα και θα γίνει ένα αστέρι.» Δυστυχώς, το κακο εγινε , και το παιδί αναγκάστηκε να επιστρέψει στη χώρα του ουρανού. Αλλά δεδομένου ότι προσπάθησε να περάσε παλι μέσω της τρύπας από την ιερή κράμβη, το παιδί έγινε κολλημένο. Και γίαυτό, απο εκεινη την ημέρα, υπάρχει ένα αστέρι που δεν κινείται πέρα από τον ουρανό.

Οι ινδιάνοι τα αστέρια τα εχουν αναπόσπαστο τμήμα στη ζωη τους. Πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων, οι ινδιάνοι του Καναδά είχαν τον έναστρο ουρανό ως σύνολο θέσεων και χαρακτήρων και ιστοριες γι αυτα.. Πολλοί από τους λαούς εθεώρησαν ότι όλα που βρέθηκαν στη φύση ήταν μια οντότητα διαβίωσης, ακόμη και ουράνια αντικείμενα όπως το φεγγάρι, τον ήλιο και τα αστέρια. Στο ινδιάνικο σύστημα υπαρχει η πεποίθηση οτι η γη είναι επίπεδη και τα ουράνια αντικείμενα περιστρέφονται γύρω από αυτη. Οι πλανήτες στο ηλιακό σύστημα δεν θεωρούνται ως πλανήτες, αλλά μάλλον ως μεγάλα αστέρια που είναι απλά φωτεινότερα από το υπόλοιπα. Ο ήλιος και άλλα αστέρια βλέπουνε τα φωτα που κινούνται πέρα από έναν στερεό ουράνιο θόλο. Για την πλειοψηφία των ινδιάνικων κοινωνιών, κάθε αστέρι είναι ένα πνεύμα - μια ισχυρή και ιερή ύπαρξη. Το βόρειο αστέρι, που παραμένει πάντα στην ίδια θέση στον ουρανό, γνωστό στη Βόρεια Αμερική για τους ινδιάνοις στηρίζονταν συχνά στη σταθερή ευθυγράμμισή του με το βόρειο πόλο για να τους βοηθήσει να πλοηγήσουν κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους. Iroquois προσανατόλισαν ακόμη και τα μακριά σπίτια τους σύμφωνα με τις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις έτσι ώστε ο ήλιος θα έλαμπε επάνω στην είσοδο στην αυγή, και θα ''χανοταν ''στην κατεύθυνση της εξόδου. Οι ινδιάνοι ομαδοποίησαν πολλα από τα αστέρια στους αστερισμούς, και τα περισσότερα από αυτά συνδέονται με τις ιστορίες που χρησιμεύουν ως ένα μάθημα στους νεους.. Μερικοί από τους αστερισμούς, όπως Pleiades ή τη μεγάλη αρκούδα, χρησιμοποιήθηκαν επίσης για να χαρακτηρίσουν τις εποχές. Αυτό συμβαίνει για έναν από τους μύθους kmaq του Νιού Μπρούνγουικ και της Νέας Σκοτίας[ο ουρανός του firsit inhaditans] [O Kanada katw apo ta astrα]

Τα καλαντα των amerindians

Η πιό πρόωρη αναφορά του εορτασμού των Χριστουγέννων κατά τις ημερομηνίες ινδιάνων ειναι το 1641. Jean de Brébeuf, ένας ιεραπόστολος Jesuit που έζησε στον κόλπο Hurons από 1626, σύνθεσε κάλαντα Χριστουγέννων στη γλώσσα τους λέγοντας την ιστορία της γέννησης του νηπίου Ιησούς. Ο πατέρας Brébeuf θέλησε να μεταβιβάσει μια πραγματική αίσθηση του μεγάλου μυστηρίου του Nativity και προσάρμοσε έτσι την ιστορία του, που γράφτηκε σε στίχο, στα διακριτικά χαρακτηριστικά του ινδιάνικου πολιτισμού. Κατά συνέπεια το νήπιο Ιησούς τυλίχτηκε στα swaddling ενδύματα λινού δερμάτων κουνελιών και, κοιμήθηκε σε ένα οίκημα του σπασμένου φλοιού και όχι σε μια φάτνη οι κυνηγοί αντικατέστησαν τους ποιμένες και, ως τελική αφή, τρεις ινδικοί προιστάμενοι αντικατήστησαν τα σοφά άτομα που, αντί του χρυσού, το θυμίαμα και myrrh, πρόσφεραν δέρματα γουνών στο ιερό παιδί. Το Jesous Ahatonnia (ο Ιησούς γεννιέται) Jean de Brébeuf είναι τα πρώτα καναδικά κάλαντα Χριστουγέννων. Αν και ο πατέρας Brιbeuf χάθηκε σε μια σφαγή του Hurons από Iroquois το 1649, τα κάλαντά του έχουν επιζήσει. Huron οι απόγονοι που εγκατέστησαν σε Lorette κοντά στην πόλη του Κεμπέκ πέρασαν αυτά τα κάλαντα προς τους απογόνους τους που τα τραγουδούν ακόμα έναν αιώνα αργότερα. Ένας άλλος Jesuit, πατέρας Villeneuve, έγραψε κάτω τις λέξεις όταν άκουσε αυτόν τον ύμνο τραγούδι. Σήμερα το Hurons, όπως πολλά άλλα ινδιάνικα έθνη, συνεχίζονται να γιορτάζονται το Nativity καθώς επίσης και το φεστιβάλ Αγίας Anne (26 Ιουλίου), η γιαγιά του Ιησού, ο οποίος venerate ειναι ο προστάτης τους Άγιος.

Οι περισσότεροι αρχαιολόγοι χρονολογούν την άφιξη των ινδιάνων στη λεκάνη του Αμαζoνιου περίπου 12.000 έτη πριν

Οι Ινδιάνοι αποτελούν για μένα ένα μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο λαός των Ινδιάνων είναι μια απ’ τις μεγαλες μου αδυναμίες , είναι για μένα ένα πάθος και μια μεγάλοι αγάπη.
Αγαπώ την φιλοσοφία τους , τον τρόπο ζωής τους ακόμα και τις φυσιογνωμίες τους όσο και άγριες να είναι πολλές φορές,εχουν ενα ρομαντισμο η ετσι το βλεπω εγω.
Πηγες www.wikipedia.gr
www.indian.gr
www.pathfinder.gr

Οι Ινδιάνοι Σιού τα ήθελαν πολύ αυτά τα Όσκαρ. Εκατόν πενήντα απ' αυτούς έπαιξαν στο "Χορεύοντας με τους λύκους" του Κέβιν Κόστνερ και στη βράβευσή της έβλεπαν την έστω και τόσο καθυστερημένη δικαίωσή τους. Η λευκή Αμερική προσπαθεί με επτά βραβεία να ξεπλύνει έναν αιώνα καταπίεσης. Αλλά οι Ινδιάνοι αρχίζουν να κινούνται, αποκτούν αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό και στην τελευταία απογραφή, ο αριθμός των Αμερικανών που δήλωσαν ότι ανήκουν στην Ινδιάνικη φυλή τριπλασιάστηκε, φτάνοντας τα 1,8 εκατομμύρια. Οι Ινδιάνοι στην επαφή τους με τους Ευρωπαίους προσβλήθηκαν από επιδημίες και πέθαναν κατά χιλιάδες. Τους υπόλοιπους τους εξολόθρευσαν τα "χλωμά πρόσωπα" για να αρπάξουν τη γη τους. Μετά τις νίκες τους στο πεδίο μάχης, οι λευκοί έκλεισαν τους Ινδιάνους σε γκέτο, τους χορήγησαν μια ψευτοαυτονομία και στη συνέχεια επιτέθηκαν σ' αυτό που τους ενοχλούσε περισσότερο: τη γλώσσα, τις συνήθειες, τον πολιτισμό τους. Έβαλαν τα παιδιά τους σε σχολεία όπου τους απαγόρευσαν να μιλάνε τη γλώσσα τους. Στα χωριά τους μπορούσαν να γυρνούν μόνο μια εβδομάδα το χρόνο. Καθετί που είχε σχέση με την Ινδιάνικη κουλτούρα η τις θρησκείες τους απαγορεύτηκε αυστηρά. Όλοι οι άντρες διατάχθηκαν να κόψουν τα μαλλιά τους και όσοι αρνήθηκαν, ανέλαβε να τους πείσει ο στρατός... Οι Ινδιάνοι αμύνονται σήμερα σε δύο μέτωπα. Υπερασπίζονται τη γη τους, όπου βρίσκεται το 55% των κοιτασμάτων ουρανίου και το ένα τρίτο των αποθεμάτων άνθρακα. Συνασπίζονται για να προστατεύσουν την κουλτούρα τους, κατά τα πρότυπα των μαύρων. Υπάρχει μια επιστροφή στους χορούς τους, στη μουσική τους, στη διδασκαλία των Ινδιάνικων γλωσσών. Στη δύση του αιώνα, οι Ινδιάνοι αποκτούν τουλάχιστον το δικαίωμα να προβάλλεται το αληθινό τους πρόσωπο.[pathfinder]